آرامش در عشق الهی

این پست کمی متفاوت از چهار پست قبل (شروع یک گفتمان عاشقانه اولین پاسخ به نامه دومین پاسخ به نامه دختر ایرانی مقیم خارج دومین نامه دختر دانشجوی ایرانی مقیم خارج )  است و شاید کمی‌ بی‌ربط، اما لازم. من فکر می‌کنم، سبب این که بسیاری از مردم تقیدی به خدا و قیامت و ارزش‌های اخلاقی ندارند و در یک کلام متدین واقعی نیستند، این است که گوهر دین یعنی عشق الهی را در قلب و دل خود حس و مزه نکردند. حس و مزه این عشق جز با گریه به یاد خدا حاصل نمی‌شود. من در این پست می‌خواهم دو نامه بی‌ربط را که در عین حال ربط به  عشق الهی دارد، بیاورم. یکی نامه کسی را که از من خواسته او را در زمینه استاد اخلاق و عرفان راهنمایی کنم و دیگر نامه‌ای را که من به همان دختر مقیم خارج از کشور نوشته‌ام.

نامه متقاضی استاد اخلاق و عرفان

سلام علیکم

من از شما دو سؤال دارم که اگر اجازه بفرمایید مطرح می کنم: اول اینکه من … شدیداً نیاز به استاد عرفان و اخلاق ... دارم که اگر امکان دارد، معرفی بفرمایید یا کتابی که در مورد عرفان و مراحل سیر وسلوک مفید و مناسب باشد، معرفی بفرمایید و سؤال دوم من در مورد یکی …. است. سؤال من این است که شما چه قدر این ... را می شناسید؟ ... از ایشان درخواست جواب کردم و به خاطر این همه التماسی که کردم و جواب نگرفتم حتی از خودم بدم آمده و احساس دلتنگی شدیدی می کنم، وقتی برای اولین بار با این... آشنا شدم فکر کردم خدا چه قدر مهربان است که اتفاقی مرا با این ... آشنا کرد تا من مشکلم را با او در میان بگذارم؛ اما این بار مثل خیلی از دفعات دیگر فریب خیال بافی و ساده دلی خودم را خوردم. لطفاً شما استاد محترم به سؤالات من جواب دهید و به من کمک کنید به کسی که هرچه تلاش می کند به آرامش نمی رسد.

با سپاس و قدردانی از پاسخ شما

  _____________________________________________________

نامه من به دختر مقیم خارج

سلام

نمی‌دانم تا کنون گریه به یاد خدا را تجربه کرده‌ای یا نه. اگر تجربه نکرده‌ای، به یکبار   تجربه‌اش می‌ارزد. اشکالی ندارد، ما که همیشه   برای رفع مشکلات خود به آفریده‌های خدا با همه   نقص‌ها و ناتوانی‌ها روی می‌آوریم. یکبار هم به   خود خدا که همه هستی ما و مرگ و حیات و   سلامتی‌ ما به دست اوست، روی بیاوریم.

یکبار که خیلی دلت گرفته و فشار تنهایی‌ها و   مشکلات و نامردمی‌ها به تو رو آورده‌است و   آمادگی داری که به خدا پناه ببری و از او کمک   بگیری، به این تجربه رو بیاور. با ناله و گریه با خدا   گفتگو کن و بگو: خدا خودت کمکم کن و سعی   کن، ولو شده یک قطره اشکی بریزی.

خدا خیلی مهربان‌ است. از مادر هم مهربان‌تر است. خدا گناهکارها را بیش‌تر دوست دارد؛ چون آنها خود را تقصیرکار می‌بینند و با غرور نزد خدا نمی‌روند؛ به عکس آنان که سابقه اعمال نیک فراوانی دارند و به سبب آن احساس غرور می‌کنند، نزد خدا بی‌مقدارند.

نتایجی که از این تجربه حاصل می‌شود، به این قرار است:

اولاً، یک احساس لذت و آرامش بی‌نظیری نصیبت می‌شود که با چیزی قابل مقایسه نیست.

ثانیاً، قوت اراده زایدالوصفی در خود احساس می‌کنی و این اراده قوی می‌تواند تو را در سخت‌ترین شرایط که تصمیم‌گیری بسیار مشکل است و بسا با یک تصمیم خطا یک عمر شکست و روسیاهی و شرمندگی به همراه دارد، یاری کند.

ثالثاً، یک قداست و پاکی و صفای اخلاقی بی‌مانندی برایت حاصل می‌شود؛ طوری که هرگز نمی‌خواهی آزارت به مورچه‌ای برسد.

هرگاه تجربه کردی، مرا نیز از دعافراموش مکن.

گفتنی است که من در پاسخ نامه اولی مطالبی نوشتم. منتها در اینجا مناسب می‌دانم، نکات ذیل را بیاورم:

1. ما نباید در زندگی تصمیمات کورکورانه بگیریم و چشم و گوش بسته اقدام کنیم. به خصوص، در امر مهم دین که سرنوشت آدمی را تعیین می‌کند و زندگی او را در تمام عمر جهت می‌دهد. ما باید تا چیزی برای ما بدیهی و روشن نشده، تسلیم آن نشویم. بر این اساس، من هرگز انتخاب استاد اخلاق و عرفان و سپردگی بی‌چون و چرا به او بدون این که صحت و سقم سخنان و توصیه‌های او را بفهمیم، درست نمی‌دانم. دین را جادو و جنبل کردن و رمز و راز خواندن و ورد و ذکر دادن بدون توجیه معقول قابل دفاع نیست. دین و ذکر و وردی که معقول نباشد، حماقت و خرافه و گمراهی و تیره‌روزی است.

2. امروزه نباید از دام مریدبازی و مریدپروری های احمقانه و سودجویی شیادان که از سادگی مردمان ساده‌لوح با عنوان تصوف و عرفان سوء استفاده می‌کنند، غافل بود.

3. افراد وارسته‌ای که بتوانند سمت استادی اخلاق و عرفان را بر عهده بگیرند، بسیار نادر و مجهول‌اند. وارستگی و پاکی با ترک تمام تعلقات دنیوی و عشق خالص به خدا ورزیدن حاصل می‌شود و کمتر کسی از عهده این مهم برمی‌آید.

4. سیر و سلوک و ارتباط با خدا ناهموار و پر پیچ و تاب نیست که خود را احمق و شخص دیگری را عقل کل بشماریم و تمام فکر و انتخاب خود را در اختیار او قرار دهیم. ما اگر در این زمینه به همان واجبات دینی و نهایتاً مستحبات مثل نوافل به خصوص نماز شب روی بیاوریم و عمل کنیم، کافی است. منتها باید عمل به واجبات از روی عشق باشد؛ نه از روی تکلیف. عشق هم با گریه حاصل می‌شود و بس. (قطره های اشک جرعه های عشق)

5. برخی از مهم‌ترین عواملی که برای عشق الهی بسترسازی می‌کند، عبارت‌اند از: مطالعه کتب اخلاقی و عرفانی مثل گناهان کبیره آیة الله دستغیب، دیدار پارسایان و اهل دل، رسیدگی به فقراء و بیماران و ناتوانان، رفتن به زیارت‌گاه‌ها و مقابر و مجالس اعتکاف و دعا و وعظ، گریه به یاد خدا، روی‌آوری به نوافل به ویژه نماز شب، کم‌‌کردن اشتغالات دنیوی، کم‌خوری، کم‌گویی و خلوت‌‌گزینی در حد امکان، دائم الوضو و دائم الذکر بودن.

نظرهاي شما ( )

 (چهارشنبه 87 آبان 1 ساعت 1:6 عصر)